Pokuta i pojednanie


Sakrament pokuty i pojednania – jeden z sakramentów w katolicyzmie,polega na wyznaniu grzechów przez wiernego (zwanego penitentem) duchownemu (zwanemu spowiednikiem).
Sakrament pokuty jest spotkaniem z przebaczającym Chrystusem w znaku sakramentalnym, który odpuszcza grzechy przez posługę kapłana. Wierny dostępuje jednocześnie pojednania z Kościołem, któremu grzesząc zadał ranę. Sakrament pokuty ustanowił Jezus Chrystus w dniu swego zmartwychwstania, mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20, 22-23). Władza ta została przekazana Apostołom, a przez nich biskupom i kapłanom.
Z sakramentem pokuty wiążą się odpusty.
Odpust jest to częściowe (odpust cząstkowy) lub zupełne (odpust zupełny) darowanie przez Kościół poza sakramentem pokuty i pojednania kary doczesnej, jaką winien człowiek ponieść za popełnione grzechy. Odpust zakłada osobiste nawrócenie się, przy grzechach śmiertelnych przyjęcie sakramentu pokuty, a gdy chodzi o uzyskanie odpustu zupełnego – przyjęcie ponadto Komunii Świętej. Tym którzy dopełniają określonych warunków (przede wszystkim modlitwa, czasem nawiedzenie wyznaczonych kościołów), Kościół udziela odpustu na mocy skarbu zasług zadośćuczynnych Jezusa Chrystusa.

Modlitwy przed rachunkiem sumienia

Prośba o Światło Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty,
oświeć mój rozum,
bym poznał moje grzechy.
Wzbudź w moim sercu żal
i spraw, bym szczerze dążył do poprawy.

O Łaskę Skruchy

Wszechmogący i najłaskawszy Boże, który dla spragnionego ludu wyprowadziłeś ze skały źródło wody żywej, wywiedź z twardego serca mojego łzy skruchy, abym mógł opłakiwać swoje grzechy i zasłużył u Twego miłosierdzia na ich odpuszczenie.
Proszę Cię, Panie Boże, wejrzyj łaskawie na moje modlitwy, które zanoszę do Ciebie, i wyciśnij z moich oczu strumienie łez, abym mógł nimi ugasić płomienie kary, na którą zasłużyłem swoimi grzechami.
Panie Boże, wlej w moje serce łaskę Ducha Świętego, niech ona sprawi, abym łzami skruchy obmył zmazy swoich grzechów i dostąpił z Twojej dobroci upragnionego przebaczenia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Do Chrystusa Ukrzyżowanego

Dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana przed obliczem Twoim i w największej żarliwości ducha proszę Cię i błagam, abyś wszczepi! w serce me najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje i silną wolę poprawy. Oto z głębokim uczuciem i bólem serca oglądam w duchu pięć ran Twoich i myślą w nich się zatapiam, mając przed oczyma to, co w usta Twoje, o dobry Jezu, włoży! już prorok Dawid: Przebili ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje. Daj mi poznać moją grzeszność oraz Twoje nieskończone miłosierdzie.

Rachunek Sumienia i Spowiedż

Wieczorem owego pierwszego dnia […] przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł [do Apostołów]: „Weźmjcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,19.22-23).

Droga powrotu do Boga, nazywana nawróceniem zakłada odwrócenie się od popełnionych grzechów oraz mocne postanowienie zerwania z grzechem w przyszłości Zródłem zaś nawrócenia jest nadzieja na miłosierdzie Boże.

Sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta oraz z rozgrzeszenia dokonanego przez kapłana. Aktami penitenta są: żal za grzechy, spowiedź czyli ujawnienie grzechów przed kapłanem oraz postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.

Żal za grzechy (nazywany także „skruchą”) powinien wypływać z motywów rodzących się z wiary. Jeśli jego źródłem jest miłość do Boga, mówimy, że jest on doskonały, jeśli opiera się na innych motywach, nazywamy go niedoskonałym.

Kto chce dostąpić pojednania z Bogiem i Kościołem, musi wyznać przed kapłanem wszystkie grzechy ciężkie, których jeszcze nie wyjawił, a które przypomniał sobie po starannym zbadaniu własnego sumienia. Wyznawanie grzechów powszednich nie jest samo w sobie konieczne, niemniej jest przez Kościół żywo zalecane. Spowiednik nakazuje penitentowi wypełnienie pewnych czynów „zadośćuczynienia” lub „pokuty” , by przez to wynagrodził szkody spowodowane przez grzech, i postępował w sposób godny ucznia Chrystusa.Tylko kapłani, którzy zostali upoważnieni przez władzę kościelną do spowiadania, mogą w imieniu Chrystusa udzielać odpuszczenia grzechów.

Skutki duchowe sakramentu pokuty są następujące:

  • pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskuje laskę;
  • pojednanie z Kościołem;
  • darowanie kary wiecznej, spowodowanej przez grzechy śmiertelne;
  • darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechu;
  • pokój sumienia;
  • wzrost sil duchowych do walki, jaką musi prowadzić chrześcijanin.

Indywidualna i integralna spowiedź z grzechów ciężkich oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób pojednania się z Bogiem i Kościołem.

Modlitwy pokutne

(do wyboru)

O DUCHA POKUTY

(św. Wincenty Pallotti)

Najświętsza Maryjo Panno, Matko Boża i Ucieczko wszystkich biednych grzeszników. Przez nieskończone miłosierdzie Boże, przez nieskończone zasługi Jezusa Chrystusa i przez zasługi całego dworu niebieskiego racz przejąć z Najświętszego Serca Jezusowego cierpienia, które znosił przez całe życie, a które przyprawiły Go o konanie i krwawy pot w Ogrodzie Oliwnym. Racz je wyryć w sercu naszym i w sercach wszystkich ludzi; dla tych bowiem cierpień chcemy płakać i wyrzec się wszystkich grzechów, i za nie pokutować. Ofiarujemy też Krew Jezusa Chrystusa na podziękowanie, jak gdyby nam już wyjednała łaskę, o którą Cię prosiliśmy. Amen.

O ODPUSZCZENIE GRZECHÓW

Wszechmogący, wieczny Boże Twoja hojność przewyższa zasługi i pragnienia modlących się do Ciebie; Okaż mi Twoje miłosierdzie, odpuść grzechy, które niepokoją moje sumienie, i udziel mi również to, o co nie ośmielam się prosić. Odpuść, proszę Cię, Panie, moje winy i w miłosierdziu Twoim uwolnij mnie z niewoli grzechu, w którą popadłem wskutek swoich ułomności. Wysłuchaj łaskawie, proszę Cię, Panie, moją modlitwę wyzwól mnie z więzów grzechu i zachowaj od wszelkiej przeciwności. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

AKT ŻALU

Ojcze miłosierdzia, czym odpłaciłem Tobie za Twoją miłość? Grzechami, zaniedbaniem, niewdzięcznością. Obym był nigdy nie zgrzeszył! Żałuję z całego serca za wszystkie grzechy, którymi obraziłem Ciebie, mojego Stworzyciela i Odkupiciela. Żałuję, że znieważyłem Ciebie, Dobro najwyższe i najgodniejsze miłości. Żałuję, że zmarnowałem zasługi męki mojego Zbawiciela i zdeptałem Jego Krew za mnie przelaną. Żałuję, że obraziłem sprawiedliwość Twoją, Panie, i zasłużyłem na słuszną karę. Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu i przeciw Tobie. Nie jestem godzien zwać się dzieckiem Twoim. Brzydzę się wszystkimi grzechami moimi i odwracam się od nich. Mocno postanawiam przy pomocy laski Twojej unikać wszystkich grzechów i okazji do nich. Najświętsza Panno, święty Aniele Stróżu mój i moi święci Patronowie, wyproście mi u Boga przebaczenie moich grzechów

ŻAL ZA GRZECHY

Żałuje, Panie Jezu, że obraziłem Cię moimi grzechami. Chcę Ci powiedzieć, że Cię kocham . chcę być zawsze z Tobą. Ach, żałuję za me złości jedynie dla Twej miłości. Boże, bądź mitościw mnie grzesznemu do poprawy dążącemu. Panie Jezu, przyjmij mój szczery żal za te winy, które przypomniałem sobie w rachunku sumienia i za te, których już nie pamiętam. Chcę naprawdę odrzucić od siebie to wszystko, co nie pozwala mi całym sercem kochać Ciebie i ludzi, moich braci. Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej; odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia; stwórz, Boże we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha

PSALM 51

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej
w ogrom swej litości zgładź nieprawość moją
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość moją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą,
Abyś okazał się sprawiedliwy w swym wyroku
i prawy w swoim sądzie.
Oto urodziłem się obciążony winą
i jako grzesznika poczęła mnie matka.
A Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie,
naucz mnie tajemnic mądrości.
Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty,
obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.
Spraw, abym usłyszał radość i wesele,
niech się radują kości, które skruszyłeś
Odwróć swe oblicze od moich grzechów
i zmaż wszystkie moje przewinienia.
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego
Przywróć mi radość Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Uwolnij mnie. Boże, od kary za krew przelaną,
Boże, mój Zbawco,
niech stawi mój język sprawiedliwość Twoją.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twe] dobroci,
odbuduj mury Jeruzalem.
Wtedy przyjmiesz prawe ofiary: dary i całopalenia,
wtedy składać będą cielce na Twoim ołtarzu.
Chwała Ojcu i Synowi,
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.

Rachunek sumienia

PYTANIA WSTĘPNE

Kiedy po raz ostatni przystąpiłem do sakramentu pokuty?
Czy mój żal za grzechy i spowiedź byty szczere?
Czy wówczas nie zataiłem świadomie lub nie zapomniałem wyznać jakiegoś grzechu ciężkiego?
Czy wypełniłem nałożoną mi wówczas pokutę, jako zadośćuczynienie za moje grzechy?
Czy naprawiłem wyrządzoną przez grzech szkodę?
Czy usiłowałem wypełniać postanowienie poprawy życia według Ewangelii?

Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. (Mt 22, 37)

WIARA

Czy wierzę Bogu?
Czy dziękuję Mu za dar wiary?
Czy nie zaniedbuję Bożych natchnień?
Czy staram się o wzrastanie w pełniejszym poznaniu i miłości Boga?
Czy układam swoje życie zgodnie z Ewangelią?
Czy rozwijam swoją wiedzę religijną przez czytanie Pisma Świętego, książek i czasopism religijnych, przez udział w rekolekcjach i dniach skupienia?
Czy nie wstydziłem się tego, że jestem chrześcijaninem?
Czy nie zaparłem się wiary?

NADZIEJA

Czy dziękuję Bogu za dar nadziei?
Czy ufam, iż otrzymam od Niego potrzebną pomoc do prowadzenia dobrego życia i osiągnięcia wiecznego zbawienia?
Czy nie wątpiłem w miłość, pomoc i moc Boga?
Czy nie poddawałem się rozpaczy?

MIŁOŚĆ

Czy miłuję Boga?
Czy dziękuję Mu za dar miłości?
Czy w moim życiu jest miejsce na codzienne spotkanie z Bogiem na modlitwie?
Czy przeżywam uczestniczenie w Eucharystii jako wyraz miłości Boga?
Czy dochowuję złożonej Bogu przysięgi lub ślubowania?
Czy nie byłem oziębły względem Bożej miłości, zwlekając z odpowiedzią, lub niedbale ją odwzajemniając?
Czy nie byłem obojętny na miłość Bożą, nie uznając jej inicjatywy i negując jej moc?
Czy nie sprzeciwiałem się Jego miłości, zaprzeczając Jego dobroci albo Mu złorzecząc?
Czy nie obraziłem Boga bluźnierstwem lub fałszywą przysięgą?
Czy nienawidziłem Boga?

IMIONA ŚWIĘTE

Czy Imiona Trójcy Świętej otaczam szacunkiem i miłością?
Czy nie wzywałem imienia Boga i świętych bez potrzeby, w żartach czy gniewie?

MODLITWA

Czy proszę o dar modlitwy i za niego dziękuj
Czy współpracuję z Bogiem rozwijając i doskonaląc sposoby mojej modlitwy?
Czy moja modlitwa jest wzniesieniem ducha do Boga i rozmową z Nim?
Czy nie wstydzę się swoich postaw i gestów, np. znaku krzyża?

DZIEŃ ŚWIĘTY

Czy w niedziele i święta nakazane uczestniczyłem w Mszy świętej? Czy dobrowolnie nie zaniedbywałem tego obowiązku?
Czy nie spóźniałem się na Mszę świętą lub nie wychodziłem z kościoła przed jej zakończeniem?
Czy swoim zachowaniem lub postawą przeszkadzałem innym w uczestniczeniu w Liturgii?
Czy w niedzielę i święta nakazane powstrzymywałem się od prac niekoniecznych?

WSPÓLNOTA WIARY – KOŚCIÓŁ

Czy angażuję się w życie oraz działalność apostolską i misyjną Kościoła, który na ziemi prowadzi
zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa?
Czy wspieram modlitwą Ojca Świętego, który jako zastępca Jezusa na ziemi przewodzi Kościołowi?
Czy angażuję się w działalność duszpasterską lub charytatywną mojej wspólnoty parafialnej?
Czy modlę się za swoich duszpasterzy?
Czy zachowuję przykazania kościelne?
Czy pamiętam o tym, że Bóg również na moje ramiona złożył obowiązek troski o zbawienie zarówno własne, jak i moich bliźnich?

GRZECHY BAŁWOCHWALSTWA

Czy pieniądze i kariera nie są ?bożkiem”, któremu oddaję się w niewolę?
Czy nie jestem zabobonny, tzn. czy nie wiążę skuteczności modlitwy, sakramentów i sakramentaliów (np. egzorcyzmów, błogosławieństwa osób, posiłków, przedmiotów i miejsc) z ich wymiarem materialnym, pomijając ich sens i dyspozycję serca, których one wymagają?
Czy ponad wolę i mądrość Bożą nie przedkładałem wróżb i horoskopów?
Czy nie uczestniczyłem w seansach spirytystycznych?
Czy nie uprawiałem magii?

MIŁOŚĆ SIEBIE I PRAWOŚĆ ŻYCIA

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem(J015,12)
Czy starałem się rozwijać dane mi przez Boga naturalne dary, jak zdrowie, uzdolnienia itp.?
Czy starałem się rozwijać w sobie życie nadprzyrodzone, które Bóg daje człowiekowi, oprócz życia naturalnego, a które wyrasta z łaski i działa przez nadprzyrodzone cnoty: wiarę, nadzieję, miłość, umiarkowanie, męstwo, roztropność i sprawiedliwość oraz przez dary Ducha Świętego: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i bojaźni Bożej?
Czy potrafiłem odsunąć od siebie okazję do grzechu?
Czy nie jestem człowiekiem o podwójnej moralności?
Czy kłamałem?
Czy z należytym poszanowaniem odnosiłem się do własnego ciała? Czy dbałem o zdrowie i właściwy
wypoczynek?
Czy byłem łakomy w jedzeniu? Czy się upijałem. Czy brałem narkotyki lub inne środki odurzające.
Czy dobrowolnie i świadomie dopuszczałem myśli, wyobrażenia i pragnienia nieczyste? Czy czytałem
książki i czasopisma wzbudzające we mnie takie myśli? Czy oglądałem niemoralne programy i filmy? Czy prowadziłem nieprzyzwoite rozmowy?
Czy popełniałem grzech nieczystości ze sobą, z innymi ludźmi lub w jakikolwiek inny sposób?
Czy uczciwie wykonywałem obowiązki swojego zawodu i stanu? Czy uczciwie pracowałem na własne
utrzymanie?
Czy dostatecznie dbałem o swoją, cudzą i wspólną własność?
Czy zbytnio nie* byłem przywiązany do pieniędzy lub rzeczy materialnych, zaniedbując przez to własne życie duchowe?
Czy działałem w organizacjach przestępczych, mafijnych? Czy zlecałem lub sam wymuszałem okup, haracz albo inne korzyści majątkowe?

MIŁOŚĆ BLIŹNIEGO

Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego(Mk 12, 31)
Czy pamiętałem o tym, że Bóg przykazał mi, abym kochał swego bliźniego jak siebie samego? Czy byłem świadomy tego, że mam troszczyć się o zbawienie bliźnich?
Czy postępowałem odpowiedzialnie wobec tych, którzy żyją wokół mnie? Czy starałem się ich wspomóc, wesprzeć w pracy, w wysiłku ku dobremu? Czy dawałem im dobry przykład?
Czy swym zachowaniem, słowami i myślami wynosiłem się nad innych? Czy byłem pyszny? Czy zawsze chciałem mieć rację? Czy potrafiłem wysłuchać i przyjąć słuszne uwagi innych?
Czy nie byłem obłudny? Czy nie prowadziłem życia „na pokaz”
Czy nie gorszyłem bliźnich swoimi słowami lub po stępowaniem?
Czy może namawiałem ich do grzechu? A jeśli tak, to do jakiego?
Czy moje zachowanie lub sposób bycia nie były dla innych przyczyną pokusy lub grzechu?
Czy narażałem życie lub zdrowie bliźnich przez przekraczanie przepisów bezpieczeństwa na drogach lub przy pracy? Czy prowadziłem samochód po wypiciu alkoholu?
Czy ciążą na mnie łzy osób przeze mnie – pośrednio lub bezpośrednio – pokrzywdzonych?
Czy żywię do kogoś nienawiść lub pielęgnowaną, świadomą, niechęć?
Czy prowokowałem kłótnie, złorzeczyłem, rzucałem obelgi, albo przekleństwa?
Czy uciekałem się do przemocy psychicznej lub fizycznej względem drugiego człowieka? i
Czy szkodziłem bliźnim w jakikolwiek inny sposób?
Czy gardziłem innymi z powodu ich pochodzenia, trapiącej ich choroby, słabości lub wad?
Czy cieszyłem się z powodu ich niepowodzeń i nieszczęść, które ich spotkały?
Czy plotkowałem, oczerniałem, obmawiałem innych lub ich posądzałem lekkomyślnie?
Czy szkodziłem innym, wypowiadając fałszywe opinie lub wyciągając na światło dzienne ich słabości?
Czy zeznawałem fałszywie?
Czy kradłem lub wyrządzałem inne szkody bliźniemu, w rodzinie, w miejscu pracy, w miejscach publicznych?
Czy zatrzymywałem sobie rzeczy pożyczone lub znalezione?

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM RODZICÓW

Czy kochałem rodziców i okazywałem im szacunek oraz cierpliwość?
Czy nie żywiłem do nich niechęci?
Czy może mówiłem o nich źle wobec innych ludzi?
Czy nie odmawiałem im pomocy duchowej i materialnej, której potrzebowali?
Czy nie zapominałem o modlitwie w ich intencji?

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM DZIECI

Czy rozpieszczałem swoje dzieci? Czy któreś z nich mniej kochałem od pozostałych? Czy jeśli je karałem, to robiłem to sprawiedliwie i z miłością? Czy byłem w stanie odróżnić prawdziwe ich przewiny od dziecięcej niesforności?
Czy nie znęcałem się nad dziećmi swoimi lub cudzymi, stosując np. przemoc fizyczną lub psychiczną albo wykorzystując je w jakikolwiek sposób?
Czy molestowałem je seksualnie?
Czy dawałem im dobry przykład w wypełnianiu obowiązków religijnych, rodzinnych i zawodowych?
Czy dbałem o ich wyrobienie moralne i religijne?
Czy czuwałem nad wychowaniem, jakie otrzymują poza domem? Czy wiem, co czytają, gdzie i z kim przebywają, gdy są poza domem?
Czy nie byłem nadopiekuńczy?
Czy wspólnie, jako mąż i żona, współpracowaliśmy w wychowaniu naszych dzieci? Czy któreś z nas nie pozwalało im na to, czego drugie wcześniej zakazało?
Czy w obecności naszych dzieci nie obwinialiśmy się wzajemnie za popełniane błędy?

WZAJEMNA MIŁOŚĆ MAŁŻONKÓW

Czy szczerze się kochamy? Czy szanujemy swoje upodobania, pragnienia i zdrowie? Czy staramy się być dla siebie atrakcyjni? Czy pomagamy sobie wzajemnie do dobrego i czy łączy nas wspólnota duchowa? Czy modlimy się za siebie? Czy pomagamy sobie w pracy? Czy nie ukrywamy przed sobą ważnych spraw?
Czy nie jesteśmy samolubni? Czy nie utrudniamy sobie życia przez kaprysy, gniew, niecierpliwość i zły humor? Czy nie jątrzymy niezgody, opowiadając innym o tym, co nas dzieli?
Czy nie unikamy potomstwa przez stosowanie metod niezgodnych z nauczaniem Kościoła?
Czy nie ciąży nade mną grzech za domaganie się poronienia, ułatwianie go lub jego spowodowanie?
Czy dochowuję wierności małżeńskiej?
Czy nasz dom jest przykładem życia chrześcijańskiego?

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM LUDZI O ODMIENNYM ŚWIATOPOGLĄDZIE

Czy zawsze pamiętałem, że przykazanie miłości dotyczy także ludzi o innym światopoglądzie niż mój własny?
Czy starałem się poznać i ze zrozumieniem podejść do ludzi wątpiących, niewierzących lub błądzących?
Czy przez własne zaniedbania w wychowaniu religijnym, moralnym i społecznym lub przez fanatyzm nie przesłaniałem innym prawdziwego oblicza Boga i religii?
Czy szczerze dążę do tego, aby z wszystkimi ludźmi: wierzącymi i niewierzącymi, przyczyniać się do budowy świata w duchu cywilizacji miłości?
Czy jako członek Kościoła pamiętam o tym, że sam winienem przyczyniać się do tego, aby nastała jedna Owczarnia Chrystusa? Czy nie oddalam chwili jej nastania pod pieczą Dobrego Pasterza, np. przez niewłaściwe odnoszenie się do chrześcijan niekatolików?

MIŁOŚĆ WZGLĘDEM ZMARŁYCH

Czy wierzę w życie wieczne?
Czy pamiętam o zmarłych rodzicach i rodzeństwie, krewnych, znajomych, o tych, którzy mi dobrze
czynili, modląc się za nich, ofiarując w ich intencji Msze święte i uzyskane odpusty, troszcząc się o ich groby?
Czy pamiętam o modlitwie za tych, którzy oddali życie za Ojczyznę?

OBOWIĄZKI PRACOWNIKA

Czy wykonywałem solidnie pracę, za którą otrzy muję zapłatę? Czy nie marnowałem czasu, materiałów i narzędzi?
Czy wypełniałem polecenia zwierzchników?
Czy szanuję swoich przełożonych?
Czy żyję w zgodzie ze współpracownikami? Czy daję im dobry przykład?
Czy nie patrzyłem ?przez palce” na ewentualne zło w pracy: nadużycia, korupcję, brak poszanowania dobra wspólnego, marnotrawstwo?
Czy w pracy nie stwarzałem zagrożenia dla zdrowia i życia innych?
Czy nie przywłaszczałem sobie rzeczy, które do mnie nie należą, jak narzędzia, materiały, środki czystości itp.?

OBOWIĄZKI PRACODAWCY I PRZEŁOŻONEGO

Czy zapłata, którą dawałem, była sprawiedliwa-odpowiadająca zakresowi zleconych obowiązków i godności ludzkiej?
Czy dbałem o ubezpieczenie pracowników?
Czy sprawiedliwie dawałem im czas na odpoczynek?
Czy troszczyłem się o dobrą atmosferę oraz bezpieczne warunki pracy?
Czy szanowałem godność swoich podwładnych?
Czy dawałem łapówki, przyjmowałem je lub zmuszałem do ich dawania?
Czy wywiązywałem się ze zobowiązań podatkowych względem państwa?

TROSKA O OJCZYZNĘ

Czy pragnę szczerze dobra mego kraju? Czy odpowiedzialnie korzystam z praw i rzetelnie wypełniałem swoje obywatelskie obowiązki?
Czy dbam o wolność, sprawiedliwość i postęp społeczny?
Czy jestem w stanie unikać zacietrzewienia, złości; opowiadać się za tym, co łączy, nie za tym, co dzieli?
bardziej od dobra kraju lub dobra lokalnej społeczności nie leży mi na sercu własna sława i zysk?

PYTANIA KOŃCOWE

Czy stan mojej duszy jest lepszy, czy gorszy niż dawniej?
Czy sumienie wyrzuca mi jeszcze cos szczegolnego?
Jaki grzech najczęściej się powtarza? Jaka jest moja główna wada?
Na co powinienem zwrócić szczególną uwagę?

MODLITWA PRZED SPOWIEDZIĄ

Panie Jezu, chcę Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, bym przypomniat sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi świętej w moich słowach,myślach, uczynkach i zaniedbaniach.

Spowiedż Święta

Uklęknij i pozdrów księdza słowami: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Następnie przeżegnaj się:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Ksiądz uczyni nad tobą znak krzyża, mówiąc:
Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy.
Amen.
Przedstaw się:
Jestem… (kawalerem, panną, ojcem, matką itp.).
Ostatni raz spowiadałem się…
Rozgrzeszenie otrzymałem… (albo. nie otrzymałem
Pokutę odprawiłem… (albo: nie odprawiłem).
Na ostatniej spowiedzi zapomniałem wyznać że…(jeśli zapomniałeś jakiś grzech ciężki)
Od ostatniej spowiedzi obraziłem Pana następującymi grzechami:

Wyznaj teraz swoje grzechy.
Zakończ wyznawanie grzechów słowami:
Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie szczerze z miłości do Boga żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Proszę Boga o przebaczenie, a Ciebie, ojcze, o naukę i zbawienną pokutę.
Ksiądz może pouczyć spowiadającego się, a następnie naznacza pokutę i udziela rozgrzeszenia:

BÓG, OJCIEC MIŁOSIERDZIA,
KTÓRY POJEDNAŁ ŚWIAT ZE SOBĄ
PRZEZ ŚMIERĆ I ZMARTWYCHWSTANIE
SWEGO SYNA
I ZESŁAŁ DECHA ŚWIĘTEGO
NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW
NIECH CI UDZIELI PRZEBACZENIA
I POKOJU PRZEZ POSŁUGĘ KOŚCIOŁA
JA ODPUSZCZAM TOBIE GRZECHY
IMIĘ OJCA I SYNA, I DUCHA ŚWIĘTEGO

Odpowiedz:
Amen.

Następnie ksiądz może jeszcze dodać:
Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.

Odpowiedz: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

Ksiądz odpowie:
Pan odpuścił Tobie grzechy. Idź w pokoju.

Modlitwy po spowiedzi

Postanowienie Pokuty

Panie Boże, który odnowiłeś nas na podobieństwo swojego Syna, spraw, abyśmy doznawszy miłosierdzia świadczyli wśród świata o Twojej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Przyrzekam, mój Jezu, że uczynię wszystko, bym Cię nie zasmucał grzechami. Duchu Święty, dopomóż mi, bym zachował czystą duszę i unikał grzechu. Amen.
Dziękuję Ci, Panie Jezu Chryste, za łaskę pojednania z Tobą. Daj mi jeszcze odwagę i moc, bym umiał przeprosić, naprawić i zadośćuczynić moim bliskim to wszystko, czym ich skrzywdziłem. Amen.
Dzięki Ci, Jezu, za odpuszczenie moich grzechów Ty wiesz że pomimo moich upadków kocham Cię i chcę być z Tobą. Dziękuję Ci za łaskę sakramentalną, która mnie umacnia do walki z grzechem. Amen.

PSALM 8

O Panie, nasz Boże,
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi!
Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.
Sprawiłeś, że nawet usta dzieci i niemowląt oddają Cichwałę,
na przekór Twym przeciwnikom,
aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich,
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
O Panie, nasz Panie,
jak przedziwne Twe imię po całej ziemi!

Sakrament Pokuty i Pojednania odbywa się w następujących terminach:

Od poniedziałku do soboty:

6:45 – 6:55 i 18:30 – 18:55

W niedziele:

podczas każdej Mszy św.

W pierwszy piątek miesiąca:

06:40 – 7:00 i 18:00 – 19:00

W ramach rekolekcji parafialnych (adwentowych lub wielkopostnych) w dniu i godzinie wyznaczonej przez ks. Proboszcza i ogłoszonej odpowiednio wcześniej